Tweede inbraak!

Tussen alle bedrijven door werd ik op 19 januari, tijdens één van mijn bezoeken aan Kanyimbo, opgebeld door mijn landlord. Hij was op dat moment bij mijn huis en zag dat het keukenraam opengemaakt was. Ik scheurde terug van Ntcheu naar Dedza en onmiddellijk bij aankomst werd duidelijk dat er voor de tweede keer bij mij ingebroken was!

Opnieuw trof ik een enorme puinhoop in mijn huis aan, nog erger dan de eerste keer. Opnieuw was de politie nodig om zeker te zijn dat er zich niemand meer in het huis bevond. De inbrekers (ik was er zeker van dat het er deze keer twee waren, gezien wat ze gebruikt hadden) waren op vrijwel dezelfde manier het huis binnengekomen en hadden de zolder gebruikt om zich naar afgesloten ruimtes te begeven, al gaten makend in het plafond. Deze keer hadden ze echter mijn 'verstopplek' ontdekt en voor ongeveer € 2.000,-- gestolen (geld + nieuwwaarde gestolen spullen).

Sinds de eerste inbraak had de landlord beloofd 'extra burglar bars' aan te brengen, waardoor het huis veiliger zou worden; hij had dit echter nog niet uitgevoerd. Dit en het feit dat hij op de dag van de inbraak bij mijn huis aanwezig was, maakte hem voor mij één van de verdachten. Na de tweede inbraak voerde hij bovendien niets uit om de kapotte ramen te 'securen', waardoor het op dat moment niet veilig was om in het huis te verblijven. Ik vond een tijdelijke oplossing bij Charity, de eigenaresse van 'The Pottery', die mij een kamer in haar huis aanbood.

In het daaropvolgende contact met VSO heb ik aangegeven niet langer in mijn huis in Dedza te kunnen wonen, aangezien enkele feiten wezen op 'mijn landlord' als mogelijke verdachte. Ik stelde hen voor naar Bembeke te verhuizen, waar ik tijdelijk in het Mim-huis terecht zou kunnen: het huis van Ans en Wil, die zo'n drie keer per jaar naar Malawi komen voor de 'Mim Foundation'. Zij zouden nog tot de tweede week van april wegblijven, dus dat zou VSO dan genoeg tijd geven om een ander huis voor mij te vinden in Dedza.

In de laatste week van januari ben ik dus verhuisd naar Bembeke, waarbij Dominic en Eline zo aardig waren het grootste deel van mijn spullen naar Bembeke te brengen en VSO eind januari een truck regelde om de 'grote spullen' (bankstel, koelkast, e.d.) te vervoeren.

   

Links: laatste blik op Dedza Mountain vanuit het'Dedza huis'.    Rechts: het 'Mim-huis' in Bembeke

New Life Nursery: voltooiing werkzaamheden

Op 27 januari konden mijn bezoekers, de RNE PM, de Comic Relief PM, de Scottish Inspector en een afgezant van het Ministry of Education, Science and Technology ook even een kijkje nemen bij mijn werk voor de New Life Nursery.
Alle gekochte spullen worden inmiddels volop gebruikt door de kinderen en het gebouw is op een flink aantal punten (vloer, veiligheid, e.d.) opgeknapt. Buiten hebben de kinderen de schommels en de wipwap in gebruik genomen en de Scottish Inspector kon de verleiding niet weerstaan om ook even op de wipwap plaats te nemen. De bezoekers waren onder de indruk van alle verbeteringen.

    

Rest nog het handboek 'Little by Little' voor Nursery schools in Malawi, dat ze van mij kado krijgen (inclusief support om het te gebruiken), en, als ik nog geld over heb, een nieuw hek om de speelplaats.

Onderzoek naar Special Needs Children in UT

De derde en de vierde week waren drukke weken, waarin zowel de Literacy Pilot van start ging op Kanyimbo als het onderzoek naar de Special Needs kinderen plaats vond. Bovendien kwam donor RNE met de Noorse ambassador en één van de Schotse schoolinspecteurs in Dedza op bezoek.

De lancering van de Literacy Pilot verliep zonder grote problemen. In twee weken tijd in totaal vier ochtenden aanwezig geweest tijdens de sessies van de kinderen. In de praktijk bleek het met name voor de Standard 1 kinderen moeilijk te zijn om de juiste foto te selecteren om in te loggen. Klasgenootjes moesten nogmaals uitgelegd krijgen waarom slechts 30 kinderen van hun klas in het Learning Centre mochten werken en de rest (nog) niet, maar met de belofte dat zij na de zomervakantie allemaal op de iPads mochten werken, kon dit snel geaccepteerd worden.

   

Op twee woensdagochtenden kwamen de Researchers van University of Nottingham hun onderzoek doen naar het werken van de Special Needs kinderen op de iPads in St. Joseph Primary School. Omdat ik sinds het begin erg betrokken ben geweest bij de sessies (Pilot?) van deze kinderen, lag het in de lijn der verwachtingen dat deze school uitgezocht zou worden om deel uit te maken van het onderzoek.

Enigszins onverwacht (en kort van te voren aangekondigd) was het verzoek van de Noorse donor RNE om mijn scholen te bezoeken. Zij startten woensdag 18 januari hun bezoek op St. Joseph met gesprekken met de leerkrachten en een korte tour door de school (met een klein bezoekje aan de Special Needs kinderen, die na het bezoek van de onderzoekers nog in het Learning Centre op hun iPads aan het werk waren), om vervolgens hun bezoek voort te zetten op Moonekera Primary School, waar de Noorse Ambassador hen vergezelde. Hoewel alles voor deze bezoeken in korte tijd geregeld was door mij en ik mij snel van St. Joseph naar Moonekera moest verplaatsen (en de Researchers moest uitzwaaien), verliep alles probleemloos. Tijdens de tour door de klassen bleek het team van Moonekera enkele kleine activiteiten met de leerlingen te hebben voorbereid (liedjes e.d.). Na de rondgang door de school hielden we een bijeenkomst met de Ambassador en alle leerkrachten samen in het Learning Centre om alle zijn vragen en vragen van de donor te kunnen beantwoorden.

Vrijdag de 27ste januari volgde dan nog een bezoek: deze keer van één van de tweede Schotse inspecteurs, die vorig jaar al in maart waren geweest om trainingen te verzorgen. Dedza werd bezocht als deel van een evaluatie voor die trainingen en één van de belangrijkste uitkomsten was wel dat er een voorstel op tafel kwam dat de PEA's vanaf nu de Learning Centre lessen in hun supervisie bezoeken mee moeten gaan nemen en daardoor de scholen kunnen helpen het jaarlijkse bezoek van de schoolinspecteurs voor te bereiden door alvast te werken aan de 'verbeterpunten'.

Rest in Peace Owen Beni

De tweede week van januari stond in het teken van de voorbereidingen van de start van de Literacy Pilot op Kanyimbo Primary School. Er moesten nog wat foto's gemaakt worden voor de registratie van de 90 deelnemende kinderen en de leerkrachten en onze nieuwe Nationale Volunteer Davison moesten getraind worden in het gebruiken van de iPads en de software.
Het eerste deel van de training op dinsdag verliep zonder grote problemen, leerkrachten waren zeer enthousiast. Alleen Davison ontbrak! Hij bleek naar Lilongwe te zijn vertrokken voor persoonlijke redenen (en zonder melding van afwezigheid). Eén van de dochters van de head teacher nam tijdens de training zijn plaats in, zodat we in elk geval een 'reserve' hadden voor de start van de pilot op de 17de!
Het tweede deel van de training was gepland op 13 januari, een dag waarop ook een bijeenkomst met de ouders gepland stond om hen alles uit te leggen van wat er op Kanyimbo ging gebeuren (de 'sensitization training).

Toen ik op de 13de januari bij de school aankwam zag ik 'takken op de weg', wat hier een teken is van een 'begrafenis'. De school bleek bovendien grotendeels verlaten. Na korte tijd kwam de head teacher om mij te vertellen dat één van de Standard 3 kinderen, Owen Beni, in de afgelopen nacht aan Malaria was overleden. Hij bleek één van de kinderen te zijn die geselecteerd was voor onze Literacy Pilot.
In overleg met de 'local chiefs' was besloten zijn de begrafenis van Owen enigszins te vervroegen, zodat mijn training en sensitization meeting door kon gaan. De school en de community wilden dit niet uitstellen, gezien het feit dat we de dinsdag erop zouden gaan starten.

Owen was door mij in december 2016 op de foto gezet voor de registratie voor deelname aan de Pilot. Op 11 januari 2017 werd hij ziek. Op 12 januari werd geconstateerd dat hij malaria had en in de nacht van 12 op 13 januari overleed hij daaraan. Op 13 januari nam ik met een groot deel van de dorspbewoners van Kanyimbo afscheid van hem door tijdens zijn begrafenis samen met de head teacher van Kanyimbo bloemen te leggen op zijn graf.

Ondanks de zeer emotionele gebeurtenissen eerder die dag (nog niet eerder een begrafenis meegemaakt in Malawi), verliep de sensitization meeting met de ouders en de training van de leerkrachten daarna buitengewoon goed.

New Life Nursery en zwerfkids

Begin december heb ik eindelijk de 'grant' ontvangen van FOMA (Friends of Malawi) om aan de verbeteringen van één van de twee Nursery scholen te gaan werken. Half december ben ik daarom met twee kleuterleidster en de auto van Dominic en Eline naar Lilongwe gereden om allerlei materialen te kopen voor de New Life Nursery school in Dedza. We hadden een hele zaterdag nodig (ook mede dankzij de auto die diverse keren niet wilde starten) om alles te vinden en te kopen. In januari kon er verder gewerkt worden aan het vullen van gaten in de vloer en het maken van buitenspeel materiaal. Op 7 januari waren de schommels en de wipwap zo goed als klaar en konden ze geïnstalleerd worden op het kleine buitenspeelplaatsje van de Nursery School.

   

In de eerste week van januari werd er uiteraard ook weer gewoon voor VSO gewerkt, zoals een bezoek aan Kanyimbo om foto's te maken van de kinderen in de interventie groep: helaas waren bij mijn bezoek in december veel kinderen afwezig geweest en bleken ook op de eerste schooldag van het nieuwe jaar veel kinderen er niet te zijn (regenseizoen!). Daarnaast werden veel scholen bezocht voor de driemaandelijkse datacollectie en werden er sessies bijgewoond van de Special Needs Learners om de leerkrachten te ondersteunen.

Een speciaal verzoek kwam er bovendien uit Amerika van Marcus, een priester die ik in Dedza had ontmoet. Samen hebben wij er voor gezorgd dat enkele zwerfkinderen in Dedza op een boarding school terecht konden en omdat hij teruggereisd was naar de USA, vroeg hij of ik op hun school kon checken of ze waren begonnen. Humphrey (links) en Laurent (rechts) bleken inderdaad op hun school aangekomen te zijn en ik heb hen maar even verwend met wat noodzakelijke spullen, nodig voor hun dagelijkse verzorging.